ธรรม 42 หมวด : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 57 / 79

ประโยค - วิถีธรรมรวมเปล ภาค 3 (ตอนจบ) - หน้าที่ 30 ความกว้างลึก (ในครรภ์) ใน (อุปฏิ) ภาพนี้ เป็นนามรูป ประสาท ใน (อุปฏิ) ภาพนี้ เป็นอายตนะ ภาวะที่กระทบ (อารมณ์) ใน (อุปฏิ) ภาพนี้ เป็นสัสสะ ความสวย (ผ

บทความนี้นำเสนอความสำคัญของกรรมและวิบาก โดยเฉพาะในบริบทของอุปฏิบัติและเทวนา ซึ่งมีผลต่อการเกิดในภพต่อไป โดยอธิบายถึงกรรมต่างๆ ที่ก่อให้เกิดผลในอดีต ปัจจุบัน และอนาคต พร้อมทั้งการพิจารณาอำนาจของกรรมที่

ประโยค- วิสุทธิมรรคแปล กำ ด ตอน ๒(ตอนจบ) - หน้าที่ 37 เมื่ออธิบันนั้นทำการกำหนดจับปัจจัยของนามรูปทางธรรมวัฏ และวิปากวัฏวนะความสงสัยในกาลทั้ง ๓ ได้อย่างแล้ว ธรรมนี้เป็นอิฏฐิด อนาคตและปัจจุบันทั้งปวง ก

เรื่องราวในบทนี้เกี่ยวกับการวิเคราะห์กำหนดจับปัจจัยของนามรูปทางธรรมวัฏ และประเด็นต่างๆ เกี่ยวกับกรรมในอดีตและปัจจุบัน โดยมีการ ถ่ายทอดแนวคิดเกี่ยวกับความเกิดดับของสิ่งต่างๆ ผ่านการดึงนำตัวอย่างที่ชัดเ

ประโยค - วิสุทธิธรรมะแปลก ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้า 48 "อุณกภูทั้งหลาย สิ่งที่บงบงเป็นสิ่งพิสูจน์ อุณกภูทั้งหลาย สิ่งทั้ง ปวงที่พิสูจน์ ก่ออะไรเล่า อุณกภูทั้งหลาย จักเป็นพิสูจน์ รูป ทั้งปลายเป็นสิ่งพิสูจน์

ในบทนี้พูดถึงความเป็นจริงของโลกในแง่มุมต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับอุณหภูมิและการพิสูจน์ รวมถึงการกระทำของอารมณ์ที่เกิดจากปัจจัยสัมผัส ความสัมพันธ์ระหว่างรูปและวิญญาณก็เป็นสิ่งพิสูจน์ที่สำคัญ นอกจากนี้ยังก

ประโยคส- วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) หน้าที่ 127 ความถูกบีบคั้นอยู่เนื่องนิสัย อาการคือความถูกบีบคั้นอยู่เนื่องนิสัย เป็นลักษณะของความเป็นทุกข์ อนึ่งกล่าว ก็เป็นธรร๗ เช่นกันและหล่ะ ชื่อว่านั้น

บทความนี้เน้นความเข้าใจเกี่ยวกับความทุกข์และลักษณะของอนัตตาตามหลักธรรมในพระไตรปิฎก โดยการพิจารณาความไม่เที่ยงและธรรมชาติของสังขารที่เกิดขึ้นตามกาล การใช้ญาณในการพินิจและมองเห็นตามสภาพจริง โดยที่สติยัง

ประโยค - วิสุทธิมรรคแปลภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) หน้า 149 ด้วยความหมายว่าทั้งหมด เหตุนี้จึ่งได้กล่าวว่า ปัญญาในกุศลปฐม เป็นอาทิเนวนาญ"" [แก่อรรถบถอีหื่นญาณ] ในปฐมจะเหล่านี้ กล่าวว่า "อุปปาทะ" ได้แก่ความอุปป

บทความนี้นำเสนอความหมายและคำอธิบายเกี่ยวกับคำศัพท์ในวิสุทธิมรรคแปลภาค ๓ ตอน ๒ โดยเฉพาะคำว่า อุปปาทะ, ปัจตะ, นิสิทธตะ, อายหนา และปฏิสนธิ โดยกล่าวถึงกระบวนการเกิดขึ้นของสัตว์และร่วมถึงกรรมที่เป็นปัจจัยใ

ปติจิตมรรถญาณ เหตุนี้จึงชื่อว่า ทุติยุปตะ (ขยายความอีกว่า) ภิกษุ เชื่ออยู่จึงหลุดพ้น เหตุนี้จึงชื่อ สัทธาวิมุติ ถูกต้อง (คือได้) มาน-ผัสสะก่อน จึงทำให้แจ้งซึ่งวิริยะว่ามีในภายหลัง เหตุนี้จึงชื่อ กายสั

เนื้อหานี้ได้อธิบายเกี่ยวกับความหมายของการหลุดพ้นตามธรรมชาติ โดยพูดถึง สัทธาวิมุติและการมีปัญญาที่ช่วยในการหลุดพ้น คำว่า 'ธรรม' ในที่นี้หมายถึงปัญญา และการประสบการณ์ต่าง ๆ ที่ภูจิตวิปัสสะทำให้เห็นจริง

ประโยค - วิถีธรรมรมแปล ภาค ๑ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้าที่ 216 การปิ๋วเวณก็เลสที่ยังเหลือหม่ไมแลง ด้วยประการดังนี้ทั้งหมด ด้วยกัน จึงเป็นปัญญานี้ ๑๔ แท่นนั้นเป็นกำหนดอย่างสูงที่สุด ด้วยว่า การปิ๋วเวณก็เลสท

บทความนี้กล่าวถึงการปิ๋วเวณและการปฏิบัติธรรมของพระสถบุคคลที่นำไปสู่ความเข้าใจเรื่องไตรลักษณ์อย่างลึกซึ้ง การเข้าใจความไม่เที่ยงและการมีสติปัญญาซึ่งช่วยให้รู้เหตุและผลของทุกข์และอนัตตา รวมถึงการพัฒนาธร

ประโยคส- วิถีธรรมรรยแปลภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) หน้าที่ ๒๒๑ โดยถือเอาสุภาวะ (อาการไม่งาม) ทุกขาภา (อาการเป็นทุกข์) อนิจจาภา (อาการไม่เที่ยง) อนัตตาภา (อาการเป็นอนัตตา) ใน กาย มานา จิต ธรรม และโดยยังกิจก็คื

บทความนี้นำเสนอความสำคัญของสติปฏิบัติ ๔ ในการเข้าใจธรรมชาติของทุกข์ ความสุข และการอยู่ร่วมกับอนิจจา โดยชี้ให้เห็นว่าสถานะต่างๆ ในกายและจิตมีอิทธิพลต่อการดำเนินชีวิตและความเป็นอยู่ของเรา ธรรมะปธานมีบทบ

ประโยคส- วิญญาณรรมแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หมายเลข 229 ไม่ชัดลายไป (แห่งจิต) ย่อออกจากามารสังโฆษณ์ที่หยาบ จากปฏิสัมภิษณ์ที่หยาบ จากถามมานูสัยที่หยาบ จากปฏิสัมภิษณ์ที่หยาบ ... ในขณะแห่งอนามิรรธรรม ธร

เนื้อหาเกี่ยวกับวิญญาณรรมและการแปลความเข้าใจในธรรมต่างๆ โดยเฉพาะจากมุมมองของปัญญาและการเห็นทางจิต มีการพูดถึงการแยกแยะความละเอียดของอารมณ์ต่างๆ โดยเฉพาะในส่วนที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติธรรม มุ่งเน้นการ

ประโยคสั้น - วิถีธรรมรวมภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) หน้าาที่ 232 เป็น ๑๐ ทั้งมิติวิญญาณและมิติจิต รวมอัจฉริยะ เพราะเป็นไปผิด [โลกธรรม] ธรรม ๘ นี้ คือ ลาก เส่อนลาก ยศ เสื่อมถอย สุข ทุกข์ นิวรณ์ สรรเสริญ ชื่อว่

เนื้อหาในบทนี้เกี่ยวกับธรรม ๘ คือ โลกธรรม ที่มีความสำคัญในชีวิตและเหตุการณ์ต่างๆ พร้อมอธิบายถึงมัจฉะที่แสดงถึงความตระหนี่ และอัปปาสที่เกี่ยวข้องกับความผิดพลาดของจิตและทิฐิ สื่อถึงการดำเนินชีวิตตามหลัก

ประโยค- วิถีธรรมแปล ภาค 3 ตอน 2(ตอนจบ) - หน้าที่ 234 เหตุคู่เกิดสังสารทุกข์ แม้คำว่า “โอวาท” ก็เป็นคำเรียกธรรมมีกามารคะเป็นต้นเหตุ นันแหละ เพราะธรรมว่า คำไปรับสานคือคุฟ และเพราะธรรมว่า ข้ามพักได้กก ค

การดำเนินชีวิตตามหลักธรรมในประเด็นของสังสารทุกข์ โดยมุ่งเน้นที่การเข้าใจโอวาทและอุปาทานที่เป็นพื้นฐานในการจัดการกับกิเลส เพื่อบริหารจิตและอารมณ์ของตน ไม่ให้หลงผิดไปจากธรรมชาติที่แท้จริง เนื้อหาครอบคลุ

ประโยค - วิภวธิกรมณฺฑล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้าที่ 239 กำจัด มานานุสรณ์ วิชาชาญสู่ อันอุตตะญาณพิ้งกำจัด ในมนะทั้งหลาย โทษสมะ เป็นธรรมอันติยานุพิ้งกำจัด มะ นอกนี้ (คือ โลกะ และ โมหะ) อันอุตตะญาณพิ้ง

เนื้อหาในหน้านี้เกี่ยวกับการกำจัดมานานุสรณ์และการศึกษาอุตตะญาณพิ้งกำจัด โดยระบุถึงโทษสมะและธรรมต่างๆ ที่เป็นปัจจัยในการปฏิบัติธรรม ซึ่งมีความสำคัญในการเข้าถึงญาณและการลดละความเชื่อมั่นในกิเลส ผลกระทบข

ประโยค - วิทยุธรรมวาระแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) หน้าที่ ๒๖๗ พระชนม์พระราชฝ่ายปฏิบัติแล้วได้รับสมบัติ กระทำไว้ก่อนแต่ได้ สมบัติ ดังนี้ ๆ ทั้งปวง ก็กล่าวไว้ว่าพระราชาทรงกระทำเหมือนกัน ฉะนั้น [สัตย์ธิฤยกิ

บทความนี้เสนอการวิเคราะห์และตีความเกี่ยวกับสัจธิฤยกทั้งสองประเภท คือ โลกียสัจธิฤยกและโลกุตรสัจธิฤยก ซึ่งมีความแตกต่างกันและเชื่อมโยงกับคำสอนเกี่ยวกับการสัมผัสและปัญญาในการเข้าใจธรรม. โดยเนื้อหายังบอกว

ปรโปคฌ - วิชาภิธรรมแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้าที่ ๒๘๖ อย่างเดียว ธรรมทั้งหลายนี้ก็ชื่อว่า เป็นอันเธอได้มาแจ้งแล้ว เหมือนกัน เพราะเหตุนี้นั่นแหละ พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ว่ "อุกเภอกทั้งหลา

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงการทำให้แจ้งพระนิพพานผ่านวิถีทางต่างๆ อาทิ ทัสสนาจินกิริยาและวนาสัจจกิริยา ซึ่งพัฒนาโดยอำนาจของสมณะชาการที่มีศีล ธรรมที่พระโพธิจาคต้องการทำให้แจ้ง ช่วยให้เข้าถึงความจริงในพระนิพพ

ประโยคสวด - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้าที่ 305 อาจาระ ประกอบ (ความเพียร) ในการ ปฏิบัติ (ธรรม) มีเป้าประมาณด้วยคุณมี ขันติสร้างและเมตตามเป็นอานิสงส์ แล้วแล ทำปกรณ์สั่งสุขิมรรคนี้ขึ้น ได้

บทสวดวิสุทธิมรรคนี้มีความสำคัญในการปฏิบัติธรรม โดยมีเนื้อหาเชื่อมโยงกับอานิสงส์ และการสวดขอสัตว์ทั้งหลายให้ปลอดภัยจากอันตราย ทุกคนควรปฏิบัติตามมั่นคงเพื่อการบรรลุธรรมและความสุขุติ เรายกไว้เพื่อขอความส

ประโยค - อธิบายลักษณะอารมณ์ อำเภอก - หน้าที่ 83 ไป-ถึง อา ปิ๋อ ฯ ลั บจัง อ จุตัตมิวิภัตติ แปล ดิ เป็น ตุย แล้วเอา เป็น จูง ลงที่สุดาธร. อุปุฉิชู เข้าบัดแล้ว อุปบทหน้า ลิข ฯ ธาติ ในความตัด ย ปิ๋ออิวิภ

เนื้อหาเกี่ยวกับการอธิบายลักษณะอารมณ์ในอำเภอก โดยมีการอ้างอิงถึงการตัดสินใจและความเชื่อมโยงกับความรู้สึกและอารมณ์ต่าง ๆ ผ่านแนวคิดทางจิตวิทยาและปรัชญา. ส่วนต่าง ๆ ของเนื้อหาแสดงถึงการใช้คำและโครงสร้าง

ประโยค - ปรมฤทธิสาย นาม วิศิษฏ์กุลวาณิชย์วัฒนา มุทิตา สมบูรณ์ตาย (ปฏิ ภาโค) - หน้าที่ 115 สีลินทุเทพ วงษานุวาน รูปโบติ วิภา อบาเทียนนตรีส secondary สวัสดิ์ดีสมบูรณ์ตาย สุขสันต์ ๆ ยก กี ปุุุ ยก ปุ้ม ย

เนื้อหานี้เป็นการสื่อสารเกี่ยวกับการเฉลิมพระเกียรติในแบบหลากหลาย โดยมีความหมายของการอยู่ร่วมกันและความสุขในสังคม การส่งข้อความที่ดีให้กับทุกคน และการพัฒนาตนเองอย่างไม่หยุดยั้ง อภิปรายถึงความสำคัญของกา

ประโโยค - อธิบายบาลีไว้อย่าง นามกิตติ และกิริยากิตติ - หน้าที่ 28 เป็นบทหน้าภู ธาตุ ลบ กิริยาและกริยากิตติ ไว้ตามรูปเดิม พึงดูวิเคราะห์ ในแบบ. ๒. ลงในธาตุตัวเดียวจนไว้ ไม่ลงธาตุ หมายความว่าถ้า ธาตุห

ในบทนี้มีการวิเคราะห์บาลีในนามกิตติและกิริยากิตติ โดยเริ่มต้นจากการอธิบายว่าธาตุใดควรจะลง ในกรณีที่ธาตุหลังปัจจัยเป็นธาตุตัวเดียว เช่น คำว่า 'อภิญญสมฺญ' และ 'มาริ' ซึ่งแสดงถึงการชนะมาร. นอกจากนี้ยังมี

ประโยค - อภิบาลัติไวอานี นามมิคดี และกิรามิคดี - หน้าที่ 30 ว. ว่า ปฏิบัติ กริยา - ดี สีลา-ดี ปุณญาคธี (ชนใด) ยอมนำ ซึ่งบุญ โดยปกติ เหตุนี้นั้น (ชนนัน) ชื่อ ปุณญาณธี (ผู้ทำซึ่งบุญ โดยปกติ), หรือดังเป

ในการศึกษานี้ เราได้พูดถึงความสำคัญของการทำบุญตามกฎระเบียบของพุทธศาสนา โดยนิยามผู้ที่มีการทำบุญอย่างต่อเนื่องว่าเป็น ปุณญาณธี และผู้ที่มีความชอบใจในธรรมว่าเป็น ธมมูจิ เนื้อหายังพูดถึงการใช้คำและความหม

ประโยค - อธิบายบาลีไว้อย่างดี นามกิลง และกิลงคำ - หน้าส ที่ 91 กิลงวมจาก กิลงศัพท์ที่กล่าวถึงธรรรม คือสิ่งที่ถูกเขียน ยกตัวธรรรม ขึ้นเป็นตัวประธานของประโยค กิลงศัพท์นั้น เรียกว่า กิลงจาก มีอุทรณคดีดัง

บทความนี้นำเสนอการอธิบายบาลีที่เชื่อมโยงกับกิลงคำ โดยเน้นการใช้กิลงในวรรคและการแยกประเภทคำที่สำคัญ เช่น กิลงจากและกิลงดิคด นอกจากนี้ยังมีการพูดถึงปัจจัยที่เป็นเครื่องหมายของประโยคต่างๆ พร้อมตัวอย่างที